Dericilik, Ham Deri Üretimi ve Hayvan Varlığı.
Türkiye Avrupa ülkeleri arasında en büyük hayvan varlığına sahip bir ülkedir. Bu bakımdan Türkiye'yi "ham deri deposu olarak" görenler yurdumuzu şanslı bir ülke olarak değerlendirirler. Bunun nedeni yurdumuzun ekonomik yapısının Tarım ve hayvancılığa dayalı olarak süregelmesidir.
Ülkemizin büyük kısmında yaşayan köylümüzün en büyük geçim kaynağı olan hayvancılık çok önemli olmasına rağmen hayvansal ürünlerin payı sanıldığı kadar yüksek değildir. Ülkemizde hayvancılık sektörünün payı % 34-35' dir.
Halbuki gelişmiş ülkelerde bu pay % 65 ve üzerindedir. Bütün bunlar hayvancılık ve deric ilik arasında birebir ilişki bulunduğunu gösterecektir. Bu hayvanların büyük çoğunluğu mezbaha ve kombinalarda diğer önemli bir miktarı ise kırsal alanlarda kesilmektedir.
Deri endüstrisinin temel maddesi olan ham deri, hayvanın kesilip yüzülmesi ile değerli bir ticari madde niteliğini kazanır. Ancak ham deri bu değerini tabaklama işlemine alınıncaya kadar bir kayba uğramadan korumalıdır. Çünkü bu kayıplar ham derinin kalitesini olumsuz yönde etkiler. Kesim , yüzme, tuzlama , koruma gibi nedenler kalite ve ülke ekonomisindeki milli servet vasfını korumalıdır. Gösterilen özen birbirinden çok farklıdır.
Mezbahalarda kesimden sonra elde edilen et ve deri ürünlerine uygulanan işlemler ve bunlara gösterilen özen birbirinden çok farklıdır.
Çünkü herkesin gözünde et değerlidir. Bu anlamda etin kusursuz olmasına çok özen gösterilir. Deri onlara göre çok fazla değeri olmayan bir maddedir, bu yüzden rasgele bir yere atılır. Bunların örneklerini her gün görmekteyiz. Sanayide faaliyet gösteren her kuruluş için üretimde süreklilik sağlamak ve kaliteli mal üretmek ilkesi benimsenmiş olursa başarı yükselmiş olur.
Çünkü deri üretiminde teknolojik donanımın tek başına yetmediği insan faktörünün rol oynadığı bilinen bir gerçektir. Özellikle kurban bayramlarında deri konusunda atılacak çok adım olduğunu bilmemiz gerekir. Biz millet olarak mümkünse kurbanı kendimiz kesme gayretindeyiz.
Halbuki her bıçak yarası ispira (bıçak izi) derinin kalitesini yok etmektedir. Çünkü biz para ödeyip kurbanı alıyoruz ve bir mezbahaya gidip kestirmek yerine kurbanı kendimiz kesip deriyi kullanılamaz hale getiriyoruz. Böylece kendi ellerimizle milli servetimizi çöpe atıyoruz.
